VII Kongres Kobiet. Kultura Kobiet – Dbałość o Całość

Dziękuję Tannie Jakubowicz – Mount, że zaprosiła mnie/nas i pozwoliła współtworzyć poprzez asystowanie warsztat Kultura Kobiet – Dbałość o Całość. To było niezwykłe spotkanie Kobiet o różnorodnych poglądach. Zastanawiały się razem nad dobrymi jakościami, które kobieta wnosi do świata z szacunkiem i dbałością o równowagę. Jak podsumowała jedna z uczestniczek – Silne Kobiety tworzą przyjazny, łagodny świat.

Obszary nad którymi pracowałyśmy to: Praca – Dobrobyt; Człowiek – Natura – Ziemia; Edukacja, Rozwój Kobiety – ciało, serce dusza; Kobiety, Mężczyźni – Relacje. Ja z doskoku między dokumentacją wspierałam grupę Relacje Kobieta-Mężczyzna.

Czuję, że to, co zrobiłyśmy jest bardzo ważne. Przyznaję - bałam się. Czego? Odrzucenia, ataku. Nie poszłam tam wojować o jedynie słuszną rację. Wiedziałam, że moim osobistym przekazem w naszej grupie jest wspomnieć o przestrzeni na działanie mężczyzn. Chciałam powiedzieć kobietom o tym, że nie możemy ich „kastrować”, być bardziej męskie i silniejsze od nich. Nie jesteśmy od tego, by uczyć mężczyzn męskości ani ich wyręczać we wszystkim. To odbiera im moc i sprawstwo, a nam wolność i czas dla siebie, bo przez to bierzemy na bary odpowiedzialność za całość, a nie dbałość. Gdy jesteśmy umęczone trudniej nam wzrastać, trudniej spotkać w miłości. Bardzo zależy mi na tym, by nasze energie, kobiece i męskie się przenikały, wzajemnie wspierały i współtworzyły ten lepszy świat.

Opowiedziałam o tym mojemu Tacie, co mi w duszy gra i że próbujemy to przekazać dalej. On już wie, o czym mówię, rozumie. Wzruszyłam się i poczułam ogromną wdzięczność. Nie była to łatwa droga. Jak mówi Tato Andrzej „Kobieta jest jak muł pociągowy – wszystko zrobi” Ale czy musi wszystko robić? Nie musi. Czasami robi, bo tak chce. Czasami dlatego, że mężczyzna nie umie, bo najpierw matka robiła to za niego, a potem żona, a gdy jednej czy drugiej zabraknie, to okazuje się, że życie składa się z wielu elementów. Dopiero wtedy, gdy nie wyręczy ich w drodze do samodzielności inna kobieta potrafią docenić tą CAŁOŚĆ.

Będąc na Kongresie, i niedługo po, czułam, że te moje intencje przenikają się z codziennością. Pojawia się nowa jakość, dbałość i szacunek, a to wszystko dzięki temu, że w moim życiu Kobieta i Mężczyzna mogli stanąć naprzeciwko siebie w swojej Prawdzie. Obnażyli siebie, zdjęli maski, przetransformowali złość w miłość, która daje wolność. Radość, że mogą wzrastać już osobno, bez oczekiwań i nie rozstawać się doszczętnie. Okazało się jednak, że to nie jest takie proste i że moja szczerość i prawda nie zawsze jest zgodna z szczerością mężczyzny... Praca nad relacjami jest niezwykle trudna. Czasem druga osoba pomaga nam coś ważnego dostrzec w sobie, przyspiesza nasz wzrost, a innym razem pozwala od prawdy o sobie uciec i nakarmić naszą ulubioną iluzję o nas samych. Ja natomiast mam pierwotną skłonność do usilnego przyspieszania biegu wydarzeń. Chciałabym mieć wszystko od razu, a tu trzeba czasu i pracy. Przede wszystkim najpierw nad sobą. Zostawić stare schematy i zaprosić nowe wzorce, zadbać i pokochać siebie dla dobra całości, z dbałością o całość, bym ja – silna kobieta mogła współtworzyć przyjazny, piękny, łagodny świat. 

 11.09.2015 Warszawa