:)))

Testowanie pełną klatką;) Co raz bardziej mi się podoba:) Jest radość:))) 

 30.04.2013 Białystok

bo ja mam szczęście

Iwonę poznałam na warsztatach. Inspirowała uczestników do życia zgodnego z ich wartościami, a w przerwie wspomniała o swojej pracy jako doradca zawodowy. Mówiła z pasją i zaangażowaniem. Czułam, że kocha to, co robi, a dodatkowo dziwiłam się, że ani słowa o cv. Moje wcześniejsze doświadczenie z doradcą zawodowym, polegało na sprawdzeniu cv oraz listu motywacyjnego, tyle.

Co było dalej? Zdecydowałam się na współpracę. Łatwo nie było, bo bardzo długo upierałam się przy szukaniu jakiejkolwiek pracy. Nie wierzyłam, że moja pasja może być moją pracą. Iwona, może trochę podstępem stworzyła sytuację, w której przekonałam się, że mogę i poczułam się fantastycznie. Jednak dalej coś mnie hamowało.

Zrezygnowana poszłam za impulsem i pojechałam na warsztat Alterkariery. Wszystko zaczęło się układać w całość, w końcu dotarło do mnie to, o czym między innym mówiła Iwona, co sama czułam, a do czego nie chciałam się przyznać. Dalej się boję. Jednak wiem, że z tej drogi nie zawrócę. 

Do tego przyznać muszę, że jestem szczęściarą, która spotyka na swojej drodze fantastycznych ludzi. Czasem czuję, jakby dopomagał mi przypadek, a może Wyższa Siła. Odpowiedzi przychodzą w najmniej oczekiwanym momencie. Gdy przestaję wierzyć wraca nadzieja, a przeszkody znikają. Coraz bardziej czuję, że chcę mądrze i pięknie żyć:)))

Iwona Centka :)

22.04.2013 Warszawa

chcę znowu latać

Ostatnio latałam. Poczułam, że mogę. Poczułam się szczęśliwa. Spotkałam cudownych ludzi. Dostałam mnóstwo wsparcia w momencie, gdy stanęłam i nic szczególnego nie zrobiłam. Po prostu byłam, z moimi wadami i zaletami, z lękami. Pięknie było ogrzewać się tą energią i ruszyć w drogę po moje. Wiem, że tam dotrę. Jestem już blisko, choć przede mną banalna przeszkoda. Coś, co ma wymiar funkcjonalny i z pewnością ułatwiłoby mi życie. No i przede wszystkim oszczędziło od dźwigania moje biedne plecy. Na razie jednak odbiera radość...

22.04.2013 Warszawa

kot nasz

Pumeks wylegujący się na swojej kołderce nie był zainteresowany pozowaniem. Ledwie go namówiłam, żeby oczy otworzył, o uśmiechu już nie wspominając.

1.04.2013 Białystok